Najnowszy mobilny projekt Biura „Niepodległa” pn. Iskry Niepodległej to multimedialny spektakl, którego sceną jest nowoczesna naczepa ekspozycyjna. Wystawa opowiada o wybitnych Polkach i Polakach. W jego powstaniu swój udział miała spółka PIAP Space oraz Łukasiewicz – Łódzki Instytut Technologiczny.
Projekt Iskry Niepodległej to efekt współpracy Biura „Niepodległa” i polskich producentów z różnych branż. W efekcie powstał mobilny spektakl zaprojektowany z użyciem nowoczesnych narzędzi, m.in. mobilnego ekranu transparentnego. Wszystko łączy funkcjonalność z atrakcyjnym designem przestrzeni. Narratorem prowadzącym odbiorców przez opowieść o polskich dokonaniach jest cyfrowy byt, a część grafik zostało stworzonych z pomocą sztucznej inteligencji. Widowisku multimedialnemu towarzyszy wybór kilku cennych eksponatów materialnych, pozyskanych dzięki uprzejmości Kancelarii Prezydenta RP, Polskiego Komitetu Olimpijskiego, Polskiego Związku Narciarskiego, PIAP Space sp. z o.o., Sieci Badawczej Łukasiewicz – Łódzkiego Instytutu Technologicznego oraz Muzeum Rzemiosła w Krośnie.
Kamizelka kuloodporna Szczepanika made by Łukasiewicz – ŁIT
W 2021 r. Muzeum Rzemiosła w Krośnie podjęło prace badawcze w celu odtworzenia struktury materiału kuloodpornego. Powstały model tkaniny kuloodpornej w technologii opracowanej przez Jana Szczepanika na podstawie pomysłu Kazimierza Żaglenia, wykonany został przez zespół pod kierunkiem dr inż. Ewy Witczak w Centrum Włókiennictwa Łukasiewicz – Łódzkiego Instytutu Technologicznego.
Kamizelka kuloodporna została zrekonstruowana przy użyciu specjalnej tkaniny, której maszynowa technologia produkcji przypisywana jest Janowi Szczepanikowi. Model tkaniny wykonano na krośnie laboratoryjnym. Na podstawie przeprowadzonych badań i analiz oraz dostępnych źródeł uznano, że Szczepanik do produkcji materiału użył splotu odpowiadającego wytwarzaniu dywanów „wypukłych”. Były to produkowane maszynowo na przełomie XIX i XX wieku dywany zwane z literatury włókienniczej jako dywany Ingrain.
Jedną z odmian tych dywanów były dywany Kidderminsterskie, które umożliwiały, przy zastosowaniu techniki żakardowej, użycie kolorowych wątków i grubej osnowy przez co uzyskiwano efekt „uwypuklonego wzoru”. Przyjęto ideę struktury tkaniny z pięciokrotnie nawarstwionym układem wątków i dodatkową osnową wypełniającą.
W efekcie powstał model tkaniny o grubości 4 mm i masie powierzchniowej 2600g/m2, do produkcji której użyto multifilamentowych przędz poliestrowych. Współcześnie takie struktury włókiennicze określane są mianem multilayer, 3D i stosowane są między innymi do zbrojenia kompozytów polimerowo-włókienniczych.
Prototyp chwytaka kosmicznych śmieci od PIAP Space
Chwytak antropomorficzny do przechwytywania satelitów i usuwania pozostałości obiektów w przestrzeni kosmicznej, czyli active debris removal demonstration in laboratory condition experiment (ADRexp) to eksponat przekazany na wystawę przez spółkę PIAP Space, w której Łukasiewicz – PIAP ma 15% udziałów.
W celu wykonania urządzenia przeanalizowano wymagania misji oraz zaprojektowano dwa modele chwytaka do różnych pierścieni mocujących używanych na rynku europejskim. Szczególny nacisk położono na możliwość zastosowania urządzenia w przyszłej misji e.Deorbit ESA, polegającej na przechwyceniu i deorbitacji satelity Envisat.
Instrument został opracowany przez zespół inżynierów i naukowców stanowiący zalążek spin-offu instytutu Łukasiewicz – PIAP. System został opracowany we współpracy z francuskim zespołem Thales Alenia Space.
